Bordoże Forum

Arizona

moja psia rodzina jeszcze do 2004roku liczyła 5 pociesznuch pyszczków i nikt się nie spodzieał że w tak krótkim czasie pożegnam 2 cudowne skarby były to moje ONKI .Szira odeszła pierwsza a miala tylko7,5 roku a zaraz za nią dokładnie rok poniej straciłam Rona żył tylko 6 lat ponieważ obydwoje byli psami które trafiły do mnie po przejściach.Teraz zostały mi moje trzy pociechy 2 bobtaile i ddb i niechce myśleć co będzie jak zaczną odchodzić . Jeśli wezwie je do siebie święty Franciszek to wierze że dołączą do reszty w psim raju i poczekają namnie.

Kastorek

Dziękuję za słowa...

Nic mądrego mi nie przychodzi do głowy

Inez

Ech, takie życie.... Nad moim prawie bernardynem weterynarze już 2 lata temu wzdychali,że takie duże psy to niedługo żyją i żebym już się przygotowała,że i jemu już niedużo zostało.... i co? Ano właśnie miesiąc temu skończył 9 lat i jest zdrów jak rybka:)

frontier

no dobra... to też was troszke pociesze, Duxon - kwiecień 1994, jakby nie było to niedługo będzie juz 12,5 roku!!!
w fizycznym stanie jest już złym, źle widzi, słabiuteńko chodzi, ale w stanie psychicznym jest jeszcze całkiem dobrym...
pozdrawiam wszystkie staruszki!

Benia

Frontier- pocieszaj tak dalej Laughing

Miło "usłyszeć"takie wiadomości- aż żyć się chce!!!!

Pretty Pansy

wow
chciałabym aby tak było

Vigen

frontier wielkie gratulacje Exclamation

Uściskaj Duxona i napisz o nim coś więcej, jaki jest, skąd pochodzi. Mając znacznie młodszego bordoga w domu miło czyta się o tych , które dożywają sędziwego wieku.

frontier

Duxon pochodzi z hodowli Jasny Grom, jestem jego drugim właścicielem, przejąłem psa w wieku 3,5 roku. Jak wiele psów tej rasy Duxon miał problemy z tylnymi konczynami. Z tego co się dowiedziałem od poprzedniego własciciela przeszedł jako młody pies dwie operacje, pierwszą na dysplazje stawu biodrowego, druga więzadła krzyzowego rzepki.

Do 10-tego roku zycia Dux był energetycznym psem: uwielbiał długie spacery, wspólne zabawy (bardzo lubił aportować) itd. Od 10-tego roku życia jego stan zaczął się pogarzsać: spacery były coraz krótsze, wspólne zabawy coraz rzadsze.Obecnie wspólny czas spędzamy głównie na pieszczotach. Duxon z powodu chorób związanych z tylnimi łapami słabiutko juz chodzi i ma problemy ze schodzeniem po schodach, często muszę asekurować jego tylnie łapy. Jak stary pies ma też problemy ze słuchem i wzrokiem. Dziś większość czasu spędza leżąc w cieniu drzew na ogrodzie lub w chłodnym korytarzu, na spacery wychodzi tylko w chłodne dni i bardzo krótkie (najdłużej kilkaset metrów). Dux zawsze okazuje radość gdy wracam do domu a nadal (mimo, ze na leżąco) wariuje na widok swojej ukochanej pani, która go rozpieszczała całe życie Smile

Jak wiele starych psów Dux nie ma problemów z załatwianiem swoich potrzeb na zewnatrz (mamy to szczęście, że mieszkamy w domu z ogrodem...).

PS. W avatarze zamieściłem jego zdjęcie, które było zrobione stosunkowo niedawno, niestety Dux nie jest fotogeniczny, zawsze bał się aparatu i uciekła przed nim, stąd ta smutna i ponura mina na zdjęciu Smile

Pozdrawiam i jeśli mogę Wam udzielić innych informacji nt. staruszków piszcie.

neonka

Za pare dni mojemu Bosiowi stukna 2 latka. Jak ten czas szybko leci....