Bordoże Forum

moniaa7

mordzik tak strasznie mi przykro Sad

aż się popłakałam,tyle dobrego dla niego zrobiłeś ,jesteś wspaniałym człowiekiem!!
Śpij Rodanku i biegaj sobie po zielonych łąkach.

AniaN

mordzik,
bardzo, bardzo mi przykro ... [*][*][*]

Współczuję i trzymaj się... Crying or Very sad

CzB · Gość

o Boże...
trzymaj się... Sad

KAROLKA

Ale się spłakałam....to okrutne...że te paskudztwa atakują ciałka naszych wspaniałych rudzielców.... RODANKU biegaj szcześliwy , ze wszystkimi szcześliwymi po tamtej stronie....Mordzik bardzo nam przykro.... Crying or Very sad

kantokers

tak strasznie mi przykro [*]

Benia

Ogromnie mi przykro....

Ramzesowa

my również się popłakaliśmy.. tak nam przykro.. nie ma takich słów, które by oddały nasz żal.. Piotrku, trzymaj się.

Vigen

Przykro mi Crying or Very sad

misza

nie wierzę. Poprostu...nie wierzę. Strasznie, strasznie mi przykro Piotrku. Ściskam Crying or Very sad

[*][*][*]
Rodanku, śpij spokojnie. A kiedy się obudzisz tam, po drugiej stronie ... proszę pokazać, kto tam rządzi. Dzielny, kochany Chłopaku,...buziaki w Twój nochal i pozdrów Naszych....

dodunia-guciunia

Bardzo, bardzo mi przykro!! Crying or Very sad

Mordziki trzymaj się...

blue.berry

Rodanku, pamiętam jak cię pierwszy raz z moim TZ zobaczyliśmy, to się obśmialiśmy, że ty bardziej chart jesteś niż bordog. A na spacerze okazało się że raczej koń wyścigowy niż chart. Potem była wesoła opowieść Beaty jak to dostała oczopląsu, bo z okna domu zauważyła że jesteś przed ogrodzeniem a nie za ale nie mogła uwierzyć że udało ci się wydostać z kojca. Ja tez nie mogłam uwierzyć, bo szpara miedzy ogrodzeniem a dachem jest naprawdę wąska. Więc z konia wyścigowego stałeś się cyrkowcem. Spacery z tobą były niezłym kondycyjnym wyzwaniem, a ręce po nich były dwa razy dłuższe niż przed nimi : ) strasznie się ucieszyłam jak okazało się że przyjeżdża do ciebie jeszcze jedna osoba i że dzięki niej masz szanse na naprawdę solidne wędrowanie. Które uwielbiałeś – szedłeś przed siebie i szedłeś.
Mimo zadziornego charakteru, każdy kto cie spotkał zakochiwał się w tobie – demyszka, mój TZ, ja… a co najważniejsze Piotr.
Mówi się że ludzie czasem się dobierają jak dwie połówki jabłka. Myślę, że człowiek z psem też czasem mogą stworzyć tak idealny tandem. I tak właśnie stało się w przypadku ciebie Rodanku i Piotra. Jak to się mówi – trafiła kosa na kamień. Swój na swego. Nie mogło być lepiej… wiedziałam, że we dwóch dacie radę. I daliście radę. Wszystkiemu. Oprócz choroby…
To jest taka niemoc, że w sumie nie wiadomo, co pisać… złość, silne poczucie niesprawiedliwości, a nawet gniew na ten paskudny los.
Piotrze… tak bardzo, bardzo mi przykro i smutno. Wiem że żadne słowa nie przyniosą pociechy. Ani otuchy. Ani zrozumienia, dlaczego tak musiało się stać. To, co mogę jedynie napisać to że Rodan będzie mieszkał również w moim sercu i zawsze będę go mieć w pamięci. Tego upartego konia wyścigowego, bordowego charta, o jakże odpowiednim dla jego charakterku imieniu.

Rodanku, biegaj szczęśliwy po tęczowych łąkach. I popatrz czasem na ziemię. Tutaj sporo osób będzie za tobą tęsknić.

anulka

Nic nowego nie napisze.Przykro i to strasznie.Szkoda ze tak mało czasu mieliście dla siebie.Pies taki jak Rodan to jest wyzwanie.Ktoremu podolales.Ten ostatni rok to byl najpiekniejszy rok jego zycia.Teraz juz nie cierpi.
Az serce boli.

Ula K

(") (") (")
mordzik
Bardzo , bardzo mi przykro .... Crying or Very sad

Inez de Villaro

O nie......................
nie wierzę, że tak to sie kończy!!!!

Pozdrów kochany tam wszystkie nasze psiaki...

zapalam świeczkę.......
płaczemy wszyscy............

Hera

O cholera!!!!!!!!. Dlaczego wszystko co dobre tak szybko sie kończy dla Ciebie mordzik i dla Rodana ?

Byliście jak dwie pasujace do siebie połówki jabłka.